Wanneer je vertelt aan een collega, kennis of passant dat je gaat emigreren naar Frankrijk en een camping overneemt, wordt regelmatig de vraag gesteld of je mee doet met het televisie programma “Ik vertrek”. Daarna komt eigenlijk altijd wel de opmerking dat men het voornamelijk onbegrijpelijk vindt, dat de “ik vertrekkers” zo ontzettend onvoorbereid en zonder kennis van de taal vertrekken. De ‘jus’ van dit hoog scorende televisieprogramma is natuurlijk ook dat er 9 van de 10 keer behoorlijke mislukkingen c.q. tegenvallers zijn.
Als trouwe kijkers van dit magnifieke programma, proberen wij ons wel zo goed mogelijk voor te bereiden. Laten wij nu leren van andermans ‘fouten’. Anderhalf jaar voor het daadwerkelijke moment van emigreren is het voorbereiden al gestart. Wat absoluut niet wil zeggen dat bij ons alles van een leien dakje zal gaan. Het is natuurlijk wel het land van ‘doucement’, gelukkig geen ‘mañana’ 
.
Om terug te komen op de kennis van de taal. Tja, ik zou eigenlijk voor de grap mijn rapport 1 en 2 mavo er weer bij moeten zoeken. Dat zag er niet al te best uit. Op de luistertoetsen na, dat lukte me prima, was schrijven en spreken een drama! Toch ik merk dat er, van al die vakanties in Frankrijk met mijn ouders, het één en ander is blijven hangen. Ja, ja er is een ‘tres petit’ basis.
Dus wij op les bij Laura (www.fransinbergenopzoom.nl). Het ‘accent’ van Laura’s lessen ligt op het spreken met elkaar. Met een kleine groep dames en Bas hakkelen en stuntelen we wekelijks, bijna onze tong brekend, wat Franse teksten. Lachwekkende woorden die voorbij komen in onze les zijn bijvoorbeeld ‘grasmaaien’. Wie verwacht dat er een tondeuse gebruikt wordt om het gras te maaien in Frankrijk (tondeuse d’herbe). Ook woorden als cacahuètes (pinda’s) komen voorbij. En wist je dat het hebben van een maîtresse heel normaal is in Frankrijk (onderwijzeres école primaire).
1 ding is zeker; met een vriendelijke lach, je best te doen de taal te spreken en handen en voeten te gebruiken, kom je een heel eind. Zelfs in het land dat Frankrijk heet, heeft men daar ‘respect’ voor. Overigens een geweldig mooi en heel belangrijk Frans woord.
