Blog november 2020: Ze zijn er nog steeds, al kom je ze steeds minder vaak tegen, zelfs langs de peage zijn ze nog te vinden. Het franse toilet, ook wel hurktoilet genaamd. De fransen zelf noemen het ”Toilettes à la turque”.
In principe een mooie uitvinding, daar het de stoelgang sneller, makkelijker en vollediger zou maken; Het zou naast een gezond dieet preventief werken tegen aambeien; Normaal gesproken zeer hygiënisch daar er geen contact tussen billen en (onhygiënisch) toiletbril is; Het is makkelijker te reinigen en te onderhouden en minder gevoelig voor vandalisme.
Tja en als je moet, dan moet je! Dus ‘uuhh bah echt niet’ en ‘neeeeh hè, dat ga ik niet doen’, zit er dan toch echt niet in. Neus dicht en naar binnen is het motto! Gelukkig er is wc papier. En dan begint het avontuur. Neus dicht? HOE DAN?
Help, vergeten, mijn telefoon zit nog in mijn kontzak. Uhh waar kan ik die even neerleggen? Bij het wasbakje is een klein plaatsje, gelukkig. Nou daar gaat ie dan, broek naar beneden, en door de hurken. Ahhh, wat een genot.
Oh jee, maar wat gebeurd er nu? Blijkbaar beweeg ik net voor de sensor, waardoor het toilet automatisch begint met doorspoelen. Jeetje en ik ben nog niet klaar, wat nu? Gelukkig, het is maar een klein beetje water en de verhogingen waar mijn voeten staan, daar komt het nèt niet. Of toch, het wordt meer water …. en nog meer. Zelfs de tegelvloer wordt meegewassen. Ik kan nog net op tijd mijn voeten verplaatsen.
Gelukkig sta ik op gympies en niet op slippers. Hurktoilet? Volgende keer toch maar laarzen aan.
