Marijke:

Nou daar zit ik dan. Aan de keukentafel. Met mijn laptop voor me, op zoek naar de eerste woorden voor mijn allerlaatste verhaal over en van onze camping.

Eerlijk gezegd had ik er nog niet echt zo over nagedacht, maar nu ik hier zo zit en bedenk waarover ik het met jullie wil hebben, floept deze gedachten spontaan in me op.

Ik stop. Mooi moment aan de vooravond van de allerlaatste dag van 2018.

Het jaar begon voor Peter en mij met de wens om de camping te verkopen. Nu aan het einde van dit jaar hebben we de camping verkocht.

Ik houd van schrijven; heb de afgelopen jaren heel geregeld geschreven over ons verhaal. Het verhaal over ons campingleven, en nu,  zo zittende aan de keukentafel, lijkt het mij goed om de pen door te geven aan Bas en Monique. Zij hebben een eigen verhaal aan jullie te vertellen. Zij kijken met andere ogen  en nieuwe blik naar de camping. Naar hun toekomstige plek. Hebben jullie vast veel leuke nieuwtjes te vertellen. Gaan jullie rondleiden over de plek die ons dierbaar zal blijven: Camping Le Soustran.

Mijn verhaal gaat hier in Nederland verder. Opnieuw oma worden, nu van een tweeling. Een nieuwe uitdaging zoeken in werk en hobby en niet te vergeten, met mijn liefde genieten van de mooie herinneringen aan het Franse campingleven, maar vooral genieten van het samen zijn.

En wie weet … schrijf ik toch nog eens, omdat ik het schrijven (nog) niet zomaar kan (los) laten!

 

    Peter:

Oudejaarsdag is zo’n dag waarop je, meer dan op andere dagen, terugkijkt op de achterliggende tijd. En in mijn gedachten schiet het bliksembezoek dat wij afgelopen november aan de camping brachten. Er was schade ontstaan door een plotseling gevormd sneeuwdek. De bomen nog in blad, dus die hadden het zwaar te verduren (gelukkig viel het allemaal mee). Maar zo naar mijn mobile home lopend, schoot door mij heen, dat ik in november 2019 daar niet meer richting ‘mijn’ huisje zal lopen…….

Of de ontelbare filmpjes, die ik n.a.v. Marijke haar verhalen heb samengesteld. Snippie en Snappie, een rare lucht, het toeristentreintje, het jaarfeest in Chirac-Bellevue en ga zo maar door (allemaal terug te zien op youtube, onder de naam Le Soustran).

Zoals Marijke hierboven al schreef, gaan we het stokje overgeven aan Bas en Monique.

Ik ben heel benieuwd naar hun verhalen.

 

    Bas en Monique:

Dank jullie wel Peter en Marijke.

We zullen heel zuinig zijn op het ‘stokje’ en de ‘pen’.
Het voelt als ontzettend bijzonder dat we zo een fijne overdracht hebben van ‘oud naar nieuw’.
Komend voorjaar en zomer, draaien we graag een beetje mee, zodat we nog van jullie kunnen leren. Begin augustus is jullie afsluitende feestweek en daarna is het voor ons zover…..
Wat kijken we er naar uit en wat vinden we het spannend.

Voor ieder die op de hoogte wilt blijven, we sturen een mailtje (nieuwsbrief) rond op het moment dat we een nieuwe blog plaatsen.
Je kunt je hiervoor aanmelden via deze link.