Nou, u heeft het gelezen; (zo niet, lees dan eerst: “Hoe een droom in vervulling kan gaan….”) het hoge woord is er uit. De droom is gedroomd. Het einde is in zicht. We stoppen. 

Als u ons een beetje kent, weet u dat het zo niet werkt. En mocht u ons nog niet zo goed kennen, dan vertel ik u graag over hoe het wèl bij ons werkt…

15 jaar geleden droomden we over een plekje in Frankrijk, waar wij en onze toekomstige campinggasten zich op hun gemak zouden voelen. Zodanig, dat hun vermoeide voetjes tussen de groene grassprietjes tot rust zouden kunnen komen. Dat het denken gestopt zou worden, omdat er weinig verlangd werd van dat denkraam.

We droomden dat de gasten zouden kunnen relaxen aan en in het meer.

We hoopten dat de vaders en moeders hun kids even uit het oog konden verliezen, om elkaar weer even dieper in de ogen en in het hart te kunnen kijken.

En we droomden dat we ruimte konden bieden aan de lach en de traan in vakantiestemming.

Want wat hebben we allemaal behoefte aan ruimte en vrijheid om ons heen! Even wegdromen uit de wereld van alle dag. Vakantie vieren, weg dromen….

Wij deelden dat heel graag met u, met jullie!

En nu?

U heeft het gelezen. Bas en Monique nemen het stokje van ons over. Met enthousiasme. Nieuwe ideeën. Inspirerende plannen. Met vallen en opstaan, net zoals wij dat al 15 jaar deden, doen. Ze dromen hun eigen droom, maar als we zo in hun ogen kijken en wij de energie voelen die zij uitstralen, gaat onze droom niet verloren, maar zal er een frisse en nieuwe wind gaan waaien.

Twee jongere mensen die een droom hebben. Een plan hebben. Die le Soustran een warm hart toedragen.

Onze droom is uitgekomen. We hebben veel meegemaakt. Heel veel lieve, spontane, rustige, blije, vrolijke, sportieve, luidruchtige, unieke gasten ontmoet.  Enkele bozige, narrige en ontevreden gasten waren er ook.  Helaas, maar zo is het leven. Zelfs in dromen komen zij voor………

Toch gaan we nu nog even door, ook al is het einde voor ons in zicht.

Nog één seizoen. We kijken er naar uit.

We hopen u nog op onze camping te ontmoeten, want samen afscheid nemen maakt het makkelijker.